«Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu,
Zbawicielu moim."
21 XII 2020 r.
Maryja raduje się w Bogu całą sobą i wielbi Go
za cud wcielenia i za wielkie rzeczy,
których On sam, Pan niemożliwego, w Niej dokonał.
Maryja zauważa i odczytuje te „wielkie rzeczy”.
Wielbi też Boga za to, że z czułą miłością „wejrzał na Jej uniżenie”,
pokorę, małość, prostotę. Swoim spojrzeniem ogarnia naród wybrany,
a potem całą ludzkość.
Miłość Boga poszerza bowiem w nieskończoność nasze serca.
A co mnie cieszy i raduje w życiu?
Czy zauważam, czego Bóg dokonuje dla mnie,
we mnie i przeze mnie?
Jak odczuwam na sobie Jego spojrzenie?
Za co pragnę dziś uwielbiać Boga razem z Maryją?
Jezu, rozraduj moje serce i duszę Twoją obecnością,
wejrzeniem i działaniem z mocą w moim życiu.