Miłosierdzie

ŚWIĘTO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA  

19 IV 2020 r. 

Boże, Ojcze miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.

Pochyl się nad nami grzesznymi,
ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, trójjedyny Boże,
zawsze odnajdywali źródło nadziei.

Ojcze przedwieczny,
dla bolesnej męki
i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas
i całego świata!*

 Po śmierci Jezusa uczniowie ukryli się ze strachu

 przed prześladowaniami. 

Do ich lęku, rozczarowania i braku nadziei 

przychodzi Zmartwychwstały Pan. 

Pojawia się pośród nich pomimo zaryglowanych 

drzwi i ofiaruje im pokój. 

Jezus ma moc przyjścia do każdego lęku, 

samotności i cierpienia, by przemienić je w radość, 

nawet mimo zamknięcia ludzkiego serca. 

Czy doświadczyłeś kiedyś Jezusowego pokoju, 

który w trudnej sytuacji usunął twój lęk i dał nadzieję? 

Czy prosisz o taki pokój?
Rany Jezusa są nie tylko potwierdzeniem Jego tożsamości,

 dowodem Jego męki, śmierci i zmartwychwstania,

 ale są też wyrazem Jego niepojętej miłości. 

Jego rany mają moc leczenia ludzkich zranień. 

Płynie z nich miłość i łaska. Rany na przebóstwionym 

ciele Jezusa pokazują też, 

że zmartwychwstanie poprzedza cierpienie i śmierć. 

Czy próbowałeś kiedyś kontemplować 

rany Zmartwychwstałego? 
Jezus błogosławi nas wszystkich, którzyśmy nie widzieli,

 a uwierzyli, i cały czas posyła do nas Ducha Świętego. 

Jeżeli Go przyjmiemy, zaowocuje to w naszym życiu radością,

 miłością i pokojem. 

Wielkimi darami są również sakramenty i Słowo Boże

 spisane po to, byśmy wierzyli, że Jezus jest 

Mesjaszem i Synem Bożym,

a wierząc, mieli życie wieczne w Jego imię.
Poproś Jezusa o ożywiające tchnienie 

Ducha Świętego i o głęboką wiarę, 

abyś mógł ufnie powiedzieć: 

„Pan mój i Bóg mój".

 Jezus przychodzi mimo zamkniętych drzwi i serc. 

Wnosi pokój i radość w serca uczniów. 

Udzielając im swojego Ducha, 

czyni ich apostołami miłosierdzia i przebaczenia. 

To tchnienie Jezusa trwa do dziś. 

W posłudze kapłańskiej, podczas każdego rozgrzeszenia 

Duch Święty wylewa się na nas, 

lecząc rany grzechów i wypełniając nas Bożą miłością. 

Czy wierzę, że każda spowiedź i dla mnie 

staje się doświadczeniem przeżytym 

przez apostoła Tomasza? 

Wyznając Bogu grzechy, 

doświadczam Jego przebaczającej

 miłości, wiarą dotykam Jego ran. 

I mogę w zachwycie wyznać:

 „Pan mój i Bóg mój!”.
Dziękuję Ci, Jezu, 

że we wspólnocie Kościoła 

mogę doświadczać 

spotkania z Tobą.