Pozwala ci znów uwierzyć w życie.
Życie może być trudne,
strasznie trudne.
Życie może poszarpać ci duszę.
W takich okresach dręczącej bezradności
człowiek szuka pociechy.
Nie możesz żyć bez pociechy.
Ale pociechą nie jest
alkohol, środek nasenny, strzykawka,
które cię tylko odurzą i potem wtrącą
w jeszcze czarniejszą noc.
Pociecha jest jak kojąca maść na głęboką ranę.
Pociecha jest jak nieoczekiwana oaza na pustyni.
Pozwala ci znów uwierzyć w życie.
Pociecha jest jak łagodna dłoń w twojej dłoni,
która cię uspokaja i pozwala znów odetchnąć.
Pociecha jest jak ukochana twarz w pobliżu ciebie,
która rozumie twe łzy,
która słucha twego udręczonego serca,
która jest z tobą w twoim strachu i rozpaczy
i pozwala ci zobaczyć kilka gwiazd.
Pociecha to Duch Święty.
Wchodzi tylko przez otwarte drzwi.
Jako prezenty kładzie na stół
pokój, radość i miłość
dary, którymi możesz żyć.
