Wielki Post nie jest bynajmniej czasem smutku. Jest to przede wszystkim
czas powrotu do tego, co pierwsze i najważniejsze w naszym życiu: do
miłości Boga. Wszystkie wielkopostne praktyki pokutne o tyle mają sens, o
ile służą otwarciu serca na przyjęcie darmowej miłości Boga, objawionej
w Jezusie Chrystusie, bez której nie jesteśmy w stanie zrobić niczego
dobrego. Mają nam one pomóc przyjąć miłość Boga i rozpoznać w sobie Jego
dzieci. Ten, kto uwierzył miłości Boga, sam staje się jej znakiem dla
innych przez wszystko, co robi i mówi.
