Tajemnica wiary

NIEDZIELA ADORACJI  

 02 SIERPNIA  2020 r.

„ Uwielbiajmy tajemnicę naszej wiary …”

 Panie Jezu Chryste, w środku lata 

zatrzymujemy się na chwilę
adoracji przed Tobą w Najświętszym Sakramencie.
Mówisz do nas przez słowa Pisma św.:
Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie..
Bo …
Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *
wszystkich wzywających Go szczerze.
I dlatego ….
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Bo ….
Istnieje tylko jedna droga do innych ludzi – droga serca.
Dlatego …..
Dziel z innymi swój chleb, 

a lepiej będzie ci smakował.
Podziękuj za dar przyjaźni i miłości … bo 

Przyjaźń i miłość rozkwitają tam, 

gdzie ludzie zatracają swoją hardość,
 łagodnieją w swoich osądach, 

stają się delikatniejsi w słowach
 i w relacjach  z innymi.
Wszystko, co nie pochodzi z serca,

 nie dosięgnie serca drugiego człowieka.
Bóg jest obecny w każdym człowieku, 

który jest ci przychylny, 

dla którego jesteś wart trudu,

 który z tobą idzie i pozostaje, kiedy zapada wieczór.
Panie dobry jak chleb ..

miej w opiece nasze rodziny , przyjaciół i prowadź nas

 drogami pokoju . Amen 

 

Ludzka więź

DAR PRZYJAŹNI ...

 

 Być przyjacielem znaczy „być dostępnym” 

w dzieleniu się życiem, 

mądrością i sobą samym. 

Bycie dostępnym zawiera postawę sygnalizującą 

 odkrycie najgłębszego „ja”. 

Taka osoba potrafi się zaangażować i przetrwać wszelki zamęt. 

Przyjaciel to ten, na którym można polegać. 

Mówiąc krótko, przyjaźń stawia wymagania:

 „bądź zawsze przy mnie” - to dostępność w sytuacjach

 życia lub śmierci,  czy też innych ciężkich chwilach.

 Przyjaciel jest wystawiony nawet na poświęcenie 

własnego życia w imię przyjaźni. 

Czy my potrafimy być takimi przyjaciółmi dla innych?

 Powszechnymi cechami przyjaźni, 

wartymi wspomnienia, 

są lojalność, wierność i zaufanie. 

Jak zdobyć takiego przyjaciela? 

Gdzie szukać? 

Trzeba nauczyć się widzieć bliźniego, 

ale żeby nawiązać kontakt, trzeba go przyjąć:,,

Istnieje jednak kryzys mieszkaniowy 

o wiele poważniejszy 

niż brak pomieszczeń:

 brak ludzi wewnętrznie gotowych na przyjęcie braci”

 - pisze w swojej książce,, Modlitwa i czyn” Michel Quoist.

,,Bądź domem dla wszystkich zawsze otwartym,

 z „wolnym wejściem”, bez,,złych psów”, 

które odstraszają: 

twój charakter, pycha, egoizm, zazdrość, ironia, szorstkość,

brak delikatności. 

Niech bliźni nie odchodzi, mówiąc:

,,Nie śmiałem, bałem się, że mnie odepchnie,

 że sobie zakpi ze mnie, 

że nie zrozumie”;

 bez zwlekania z przyjęciem, bo to budzi wahanie; 

od razu wolny ,choćby tylko na uściśnięcie ręki lub uśmiech,

 jeżeli nie masz czasu poprosić, aby usiadł, 

chwila pełnej uwagi wystarcza na „przyjęcie” bliźniego; 

bez odbierania, bo to drogo kosztuje: 

jeżeli coś dajesz, niech to będzie bezinteresowne,

 niczego w zamian nie oczekuj; 

bez wiążącej umowy: wchodzi się, 

wychodzi się, kiedy się chce,

 bez formalności, w sposób niezobowiązujący”. 

 Podstawą budowania więzi z drugim 

człowiekiem jest rozmowa,

 ale taka, która nakazuje najpierw słuchać:

,,Nie przerywaj drugiemu, żeby mówić o sobie. 

Pozwól mu do końca się wypowiedzieć. 

 Jeżeli mówisz o sobie, niech to będzie ze względu na drugiego,

 żeby go oświecić, upewnić, ubogacić, 

nigdy zaś żeby się wydać lepszym, żeby zaćmić, 

zniechęcić, przygnieść. 

Jeżeli bliźni milczy wobec ciebie, uszanuj to milczenie, 

potem łagodnie pomóż mu mówić. 

Popytaj o jego życie, o zajęcia, pragnienia, kłopoty; 

bo mówić z drugim to także pytać. 

Uważaj, żeby drugi nie odszedł, 

zanim nie powie tego, co chciał”. 

,Kiedy przeżywałem trudne chwile w swoim życiu, 

niepowodzenia zawodowe, utrata stanowiska, 

ze zdumieniem stwierdziłem, 

że przyjaciół w biedzie mam niewielu” - dzieli się ZNAJOMY 

.,,Ja, człowiek powszechnie lubiany, szanowany, 

wokół którego zawsze dużo ludzi, zostałem praktycznie sam.

 Ludzie, na których liczyłem, 

i uznawałem za bliskich, przyjaciół - zawiedli. 

Niespodziewanie dla mnie samego, sprawdzili się inni,

 których nie uznawałem 

za przyjaciół, co najwyżej za znajomych. 

To doświadczenie wiele mnie nauczyło. 

Wyciągnąłem wnioski. 

Również wobec siebie. 

Zrozumiałem, że dużo mojego egoizmu

 było w kontaktach z innymi”. 

Budowanie naszych ludzkich przyjaźni,

 musi być nacechowane ciężką pracą,

 nad sobą samym. 

Po to, aby w pokorze być darem dla drugiego człowieka. 

Oczekujemy od przyjaciela lojalności, wierności i zaufania? 

Najpierw sami obdarujmy go tymi darami. 

 

Wysławiam...

"Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba."

Niedziela 26 VII 2020 r. 

W sobotę 25 lipca  o godz. 17 00  Msza św. w intencji Kierowców

z okazji dnia Patrona  św. Krzysztofa i poświęcenie samochodów .

Oraz w niedzielę 26 lipca po wszystkich Mszach św.

poświęcenie samochodów .

Dary serca z poświęcenia ofiarujemy

na środki transportu dla misjonarzy .

Zapraszamy .

Bóg jest jak skarb, ukryty w mojej duszy, osobie, życiu. 
Aby Go zdobyć, potrzebuję wybrać Go ponad wszystko inne. 
Także i ja jestem dla Boga jak drogocenna perła. 
On znalazł mnie  oddając za mnie życie na krzyżu. 
Być uczniem Jezusa to także wybierać dobro i pokój.
To wciąż uczyć się wszystkiego na nowo od Jezusa.

Życie i codzienność

GDYBY....

Gdyby nuta powiedziała:

jedna nuta nie czyni muzyki...

 nie byłoby symfonii

Gdyby słowo powiedziało:

jedno słowo nie tworzy stronicy... 

nie byłoby książki

Gdyby cegła powiedziała:

jedna cegła nie tworzy muru... nie byłoby domu.

Gdyby kropla wody powiedziała:

jedna kropla wody nie może utworzyć rzeki

...nie byłoby oceanu.

Gdyby ziarno zboża powiedziało:
jedno ziarno nie może obsiać pola
...nie byłoby żniwa.

Gdyby człowiek powiedział:
jeden gest miłości nie ocali ludzkości
...nie byłoby nigdy na ziemi sprawiedliwości i pokoju, 

godności i szczęścia i ludzkiej przyjaźni .

Dzień Pański- niedziela

" Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy."

Niedziela 19 VII 2002 r.  

Bóg jest dobry i daje tylko dobro. 

Jezus mówi nam dziś, że u fundamentów każdej

 działalności Boga jest dobro. 

Zło przychodzi później i nie pochodzi od Niego. 

Często i my, podobnie jak słudzy gospodarza, pytamy: 

 „Boże, dlaczego chwast? Kto to uczynił? Co teraz?”.

 Zło nami wstrząsa. Jezus nie chce, abyśmy kontemplowali zło,

 koncentrowali się na nim. 

Pan pragnie, abyśmy pielęgnowali dobro, 

sami stając się ziarnem dobra dla innych.

Panie, tylko Ty możesz wyrwać z mojego serca chwast grzechu. 

Nie pozwól, proszę, aby niszczył on dobro, które we mnie zasiewasz.

Źródło ...

" O źródle 

Miłości i Przyjaźni "

 Zauważ:
promienie Słońca nie są Słońcem.
Rzeka nie jest źródłem,
ale bez Słońca nie byłoby światła,
ani rzeki bez Źródła,
które ofiarowują się, a potem dają siebie.

Podobnie Miłość , Przyjaźń jest większa niż twoje serce
i oczywiście większa niż twoje ciało.
Miłość jest tchnieniem Boga,
która ogarnia ziemię.
Przenika twoje serce i twoje ciało,
jak przenika całego człowieka, który kocha.
Ponieważ „każda prawdziwa miłość pochodzi od Boga”
i kieruje się ku Bogu,
przechodząc przez wolnego człowieka,
który otwiera się,
przyjmuje i z kolei przekazuje.

 

Gleba serc ..

"Ziarnem jest słowo Boże, 

a siewcą jest Chrystus...." 

Niedziela 12 lipca 2020 r.  

W swoim nauczaniu Jezus często posługiwał się

 obrazami zaczerpniętymi z codziennego życia. 

Na ich podstawie głosił przypowieści. 

Dzisiaj w Ewangelii usłyszeliśmy przypowieść o siewcy.

Siewca w przypowieści to obraz Boga, 

który jest hojny w swojej miłości i miłosierdziu.

Cztery rodzaje gruntu to obraz różnych postaw

 człowieka wobec Boga. 

Wiara rodzi się ze słuchania i przyjęcia słowa Bożego. 

Aby wiara mogła wzrastać, 

słowo Boże potrzebuje odpowiedniej gleby do wzrostu.

Droga to obraz człowieka, który słucha słowa, 

lecz go nie rozumie.

Grunt ciernisty to obraz człowieka wierzącego, 

nawet szczerze zaangażowanego w relację z Bogiem .

Wiara, aby była żywa, 

potrzebuje dokonywania przez nas codziennych wyborów. 

Nie możemy mieć jednocześnie wszystkiego. 

Jest to wybór między wartościami ewangelicznymi

 a duchem tego świata.

Grunt żyzny to obraz człowieka, 

który stara się rozumieć i poznać, kim jest Jezus. 

To ktoś, kto walczy o czas na osobistą modlitwę,

 jest wierny w codziennym życiu wartościom Ewangelii. 

Jest to ktoś, kto stara się być wytrwałym na drodze wiary,

 nawet mimo przeciwności i trudności. 

Jest to człowiek świadomy i przekonany do tego, 

że warto być wierzącym. 

Taka osoba jest w stanie  przynosić obfite owoce wiary. 

Takim owocami są: 

radość, pokój, miłość, przebaczenie, cierpliwość, uprzejmość,

 dobroć, wierność, łagodność, opanowanie ,

 szacunek do słowa , które wypowiada i do siebie .

Jaką glebą jestem? 

Jak obfite plony życia wiarą przynoszę? 

 

Nigdy nie zapominaj...

Nie zapomnij...

Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. 

One przyjdą same. 

Żadna noc nie może być aż tak czarna,

 żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy.

 Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna,

 żeby nie można było odkryć oazy. 

Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. 

Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. 

Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie.  

Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twego życia. 

Wracaj do nich, 

 ilekroć w twoim życiu wszystko zaczyna się walić. 

Który dzień jest dniem straconym? 

Ten, w którym się nie śmiałeś.