Bóg naszym Ojcem

"Wierzę, że zwrócenie się do Boga, jako Ojca...."

Możesz być sam, nie będąc samotny.
Możesz nie być żonaty bądź zamężna

 i czuć się bezpiecznie.
I możesz przebywać z tysiącem ludzi,
a mimo to czuć się straszliwie samotnie.
Samotność to cierpienie dzisiejszych czasów.
Nie uleczy się go w tłumie.  

 Ludzie są bardziej niż kiedykolwiek stłoczeni
w wieżowcach, metrach, supermarketach, 

kinach,na boiskach, festiwalach, 

w miejscowościach wypoczynkowych.
Ale to czyni samotność jeszcze gorszą. 

 Samotność, na którą cierpi dziś 

tak wielu ludzi,
wyrasta z uczucia pustki, 

braku poczucia bezpieczeństwa.
Także większość psychiatrów jest bezradna,
bo prawdziwe tego przyczyny 

są natury czysto duchowej,
a tu zwłaszcza człowiek 

powinien leczyć się sam.

 Chodzi o umysł i serce,

 o duchowe bezpieczeństwo,
możliwe jedynie w atmosferze 

prawdziwej miłości.
Ale im bardziej oddajesz swe 

serce dobrom materialnym,
tym bardziej stajesz się niezdolny

 do tego rodzaju miłości.
Boisz się ciszy, otwarcia na Boga, modlitwy.
Szukasz po omacku, w odrętwieniu, w mroku.
Nigdzie nie jesteś u siebie. 

Wszędzie stoisz na uboczu,
na zewnątrz, marzniesz. 

Rozpacz się pogłębia.
Wierzę, że zwrócenie się do Boga,

 jako Ojca,
który zapisał w swej dłoni twoje imię,
może tu zdziałać cuda.