piątek, 9 grudnia 2022

Radość

" Dobry Bóg dał nam siebie,

 aby wnieść radość w naszą codzienność"

NIEDZIELA RADOŚCI - GAUDETE 

11 XII 2022 r. 




Boże, Ty widzisz, z jaką wiarą oczekujemy świąt

Narodzenia Pańskiego, spraw,

abyśmy przygotowali nasze serca i z radością mogli

obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia”





Aby nasza radość z Narodzenia Pańskiego

nie była krótkotrwała.

Powinniśmy się przygotować.

Prorok Izajasz zachęca nas do wyjścia na pustynię,

która powinna rozkwitnąć.

Pustynia jest miejscem, na którym nie widać życia,

ponieważ wyschnięta ziemia nie wydaje plonów.

Kiedy jednak spadnie obfity deszcz,

okazuje się, że nawet ona zaczyna rozkwitać.

Podobnie jest z ludzkim sercem.

Kiedy wyschnięte na skutek

ludzkich grzechów i oddalenia się od Boga

staje się skamieniałe i pozbawione życia,

tylko łaska Boża i strumienie miłosierdzia

są w stanie przywrócić je do życia.

Dokonuje się to w Kościele Chrystusowym ,

w sakramentach świętych .

Ktokolwiek doświadczył duchowej śmierci,

a następnie uzdrowienia duchowego , wie,

o czym mówi prorok Izajasz 






Na adwentowej drodze przygotowania

naszych serc na spotkanie

z Panem potrzeba cierpliwości .

Adwent wzywa nas do umocnienia wewnętrznej 

wytrwałości  oraz siły ducha.

Dzięki nim nie utracimy nadziei w oczekiwaniu na Pana.

Przykładem niech będzie św. Matka Teresa z Kalkuty.

Żyła, obcując na co dzień z nędzą,

ludzkim upadkiem czy śmiercią. Jej dusza doświadczyła

ciemnej nocy wiary,

a jednak obdarowywała ona wszystkich Bożą dobrocią.

Czytamy w jej książce:

Niecierpliwie czekamy na raj, gdzie jest Bóg,

a przecież możemy żyć w raju 

już tutaj i już w tym momencie.

Bo Szczęście z Bogiem znaczy kochać tak jak On,

pomagać tak jak On, 

dawać tak jak On, służyć tak jak On”.

Przynajmniej starajmy się o to . 






Dobry Bóg dał nam siebie , 

aby wnieść radość w nasze życie .

W Betlejem anioł zwiastował wielką radość .

Jezus pragnął dzielić się radością ze swoimi Apostołami i modlił się

by moja radość była w was „

Radość była znakiem rozpoznawczym pierwszych chrześcijan .

Na wiele sposobów powtarzał ten refren :

" Radujcie się w Panu , powtarzam radujcie się .”

W podziękowaniu za wielka łaskę chrztu z radością 

służmy Kościołowi Chrystusowemu .

I pamiętajmy , 

że radość nie wypływa jedynie z temperamentu ,

lecz jest kwestią wyboru i wymaga pielęgnacji .

Panie Jezu Ty jesteś naszą nadzieją i radością .