Dlaczego tylu ludzi nie ma niczego z życia?
Kto nie ma przyjaciela, przyjaciółki,
jest człowiekiem zupełnie ubogim.
To źle, gdy zachorujesz,
gdy przytrafi ci się jakieś nieszczęście.
Ale niemal nie do wytrzymania jest fakt,
że nie masz nikogo,
komu możesz o tym powiedzieć.
Z przyjaciółmi można dzielić wszystko:
Troski, pomysły, kłopoty i problemy,
doświadczenia, pracę, strach i radość.
Droga do prawdziwej przyjaźni jest dosyć długa.
Musisz nauczyć się dzielić.
Musisz nauczyć się dawać.
Musisz także nauczyć się przyjmować.
Pozostań pokorny i dobry .
Zarozumiali nie potrafią przyjmować.
Są zamknięci, usychają.
Przyjaźń należy
do największych dobrodziejstw w życiu.
Dlaczego tylu ludzi nie ma niczego z życia?
Dlatego że nie mają przyjaciół
dających im nadzieję.
Dawać sobie wzajemnie nadzieję to:
dodawać sobie wzajemnie otuchy,
ponosić za siebie nawzajem odpowiedzialność,
zawrzeć ze sobą wzajemnie przyjaźń.
