VIII Przystanek

 UROCZYSTY DZIEŃ FATIMSKI 

MARYJA MATKA MIŁOSIERDZIA I BRAMA NIEBIOS 

VIII PRZYSTANEK NOWENNY 

PRZED PEREGRYNACJĄ 

OBRAZU MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ

 W FATIMSKIEJ RODZINIE . 

13 listopada 2024 r. m

17 00  Msza św. do NMP Fatimskiej

Msza św. wstawiennicza Kacperka Naumienia „Małego Apostoła”

Pokój

Życie w pokoju

Gdy ktoś umrze mówimy:
„Niech odpoczywa w pokoju”.
Lecz dopóki ten drugi żyje,
dopóki potrafi się przeciwstawiać
i być innego zdania,
należy do innej partii,
mówi innym językiem
albo ma odmienny kolor skóry,
to uchodzi za dziwaka lub wręcz wroga.
W najlepszym przypadku za uparciucha.
„Pokój” między nim a tobą wydaje się
zadaniem nie do spełnienia.
„Odpoczywanie w pokoju” jest chyba łatwiejsze
niż „życie w pokoju”.

Cały świat pragnie pokoju. 

Lecz tylko nieliczni są gotowi kroczyć 

drogą pokoju do drugiego człowieka, do bliźnich. 

Tak trudno jest iść drogą prawdziwego

 porozumienia i wzajemnego przebaczenia. 

Pokój nie może zaistnieć, 

gdy nie ma wzajemnej miłości a międzyludzkie 

współżycie wciąż źle się układa.

Pokój może zapanować tylko wówczas, 

gdy znów nauczymy się rozmawiać. 

Ale sam dialog jeszcze nie wystarcza. 

Stół konferencyjny to dopiero początek. 

Konieczne jest wzajemne przebaczenie.

Ojczyzna

 

"Niech zstąpi Duch Twój! 

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi."

Święto Niepodległości Polski 

Msze św. o godzinie 8 00 i 11 00 

Biało-czerwony sztandar powiewa

A nad nim orzeł srebrzysty lśni -

Tu moje miejsce na tej ziemi,

Gdzie słowo Polska wspaniale brzmi.

Ziemio ojczysta, tyleś przeżyła,

Byłaś ty mokra od krwi i łez -

Byłaś i jesteś dla mnie kochana,

Tu moje miejsce na ziemi jest.

Zaufanie

 WIARA TO ZAUFANIE I BLISKOŚĆ

Niedziela  10 listopada 2024 r. 

XVI DZIEŃ SOLIDARNOŚCI Z KOŚCIOŁEM PRZEŚLADOWANYM

S. O. S . dla Ziemi Świętej 

 Przepiękna jest postać ubogiej wdowy z Ewangelii,

 która obserwuje Jezus i o której opowiada. 

Ta kobieta przychodzi do świątyni i wrzuca do skarbony jeden grosz, 

a Jezus mówi nawet, że to było wszystko, 

co miała, całe jej utrzymanie. 

W starożytności los wdów i sierot był bardzo trudny. 

Gdy umierał mąż, żona zostawała bez żadnej pomocy,

 bez żadnych środków do życia i bez nikogo, 

kto mógłby się zatroszczyć o nią i jej dzieci.

Właśnie dlatego zachowanie kobiety, którą dostrzegł Jezus, 

ma tak wielkie znaczenie. 

Pozbywając się wszystkiego, co miała, 

i wrzucając ostatnie pieniądze do skarbony w świątyni, 

ta kobieta w bardzo pokorny sposób pokazała wyraźnie, 

że doskonale wie, kto jest Panem jej życia. 

Ona została sama, 

po ludzku jest bezbronna i bez przyszłości,

 ale wierzy i ma nadzieję, że to Bóg, 

który jest prawdziwym Ojcem, się nią zaopiekuje. 

Ona wierzy i ma nadzieję, że Bóg nigdy nie zostawi jej samej,

 nie pozwoli jej zginąć i będzie jej towarzyszył.

 Na tym polega i tym jest prawdziwa wiara: 

zaufaniem, relacją i bliskością w każdym momencie.

Gest ubogiej wdowy był bardzo cichy, pokorny i dyskretny. 

Żaden z przechodniów nie zwrócił na niego uwagi. 

Ot, jakaś uboga kobieta wrzuciła datek na świątynię. 

Wszystko jednak dostrzegł Jezus. 

Co więcej, Jezus zobaczył najgłębszą motywację tej kobiety,

 czyli jej wiarę, zaufanie i oddanie się Bogu. 

Gdy dzisiaj modlimy się i wspieramy 

chrześcijan prześladowanych w różnych

 krajach i regionach świata, 

miejmy odwagę – tak jak Jezus – dostrzegać

 piękno wiary nawet tam, 

gdzie po ludzku trudno je dostrzec.

Gesty codzienności

 

ISTOTA ŻYCIA

Zwracamy zbyt mało uwagi na istotę życia,

na zupełnie zwyczajne codzienne sprawy .

Nie rzucają się zbytnio w oczy , właśnie dlatego ,

że są takie zwyczajne : 

wstawać rano i wieczorem pójść spać ;

wspólnie jeść , być razem z bliskimi , przyjaciółmi ;

dokończyć coś , z czego ktoś inny się ucieszy .

Wszystko to , jeśli będziemy na to bardziej zważać ,

może stać się wielkim przeżyciem , 

czyniącym nas szczęśliwymi .

Musimy nadać więcej sensu temu , co jest istotą życia ,

najprostszym sprawom , 

które właściwie są oczywiste :

uprzejmość , zwracanie uwagi na bliźnich ,

trosce o ludzi , którzy nas potrzebują .

Zważanie na drobnostki może być tak ważne ,

ponieważ można w ten sposób włożyć w nie sporo miłości .

Istota to zwyczajne codzienne życie .

Życie z radościami i zmartwieniami , z nadziejami

i rozczarowaniami , których każdy doświadcza .

Przekazywanie istoty życia to najprostsze oznaki

sympatii do ludzi w naszej bliskości .

Może to niepozorne gesty ,

 które są jednak na tyle skuteczne ,

by każdego dnia pozwolić słońcu świecić na nowo .

Adoracja

„Czas ucieka wieczność czeka „

Niedziela Adoracji 

03 XI 2024 r.  

Panie Jezu Chryste, zatrzymujemy się z uwielbieniem

przed Tobą ukrytym w Najświętszym Sakramencie.

Minął kolejny miesiąc.

Może właśnie w listopadzie przypominamy sobie o tym,

że czas szybko płynie.

Mijają dni, mijają tygodnie, miesiące i lata.

Jezu Chryste,

modląc się w tych dniach przy grobach bliskich i znajomych,

uświadamiamy sobie,

że wraz z czasem przemija nasze życie.

Wielu znanych i bliskich nam ludzi

jeszcze tak niedawno przebywało pośród nas.

Mieszkali w naszych rodzinach ,

w sąsiedztwie, spotykaliśmy ich codziennie na ulicy,

w sklepie, na przystanku,

tworzyli z nami rodzinę.

Dziś ich nie ma .

Ich życie doczesne się zakończyło .

„Czas ucieka wieczność czeka „

Pragniemy ich dusze zawierzyć Twojemu miłosierdziu

Daj im Panie  odpoczynek wieczny: 

wszystkim zmarłym z naszych rodzin ,

zmarłym sąsiadom, kolegom, koleżankom, przyjaciołom i znajomym,

 tym, którzy z oddaniem słuyli nasej społeczności ,

tym, którzy gorliwie troszczyli się o naszą wspólnotę parafialną,

 zmarłym nagle w wypadkach i katastrofach,

wszystkim zmarłym z głodu i biedy,

 poległym na wszystkich frontach, w powstaniach i wojnach ,

zmarłym papieżom, biskupom, kapłanom i siostrom zakonnym,

 
 wszystkim wiernym zmarłym .

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie ….