" My ludem Pana i Jego owcami."
Niedziela 18 VI 2023 r.
Wyobraź sobie, że jesteś wśród ogromnej grupy ludzi.
Każdy niedomaga z jakiegoś powodu:
jest chory fizycznie lub cierpi wewnętrznie.
Pośród was jest Jezus, patrzy na was z czułością i zrozumieniem.
W pierwszych słowach dzisiejszej Ewangelii słyszymy o Jezusie,
który współczuje.
Przejęty niedomaganiem ludzi,
pragnie pomóc.
Jako pierwsze nie są wymienione dolegliwości fizyczne,
ale duchowe, wewnętrzne.
Te, choć być może niewidoczne na pierwszy rzut oka,
dla Jezusa są pierwszoplanowe.
Kto blisko ciebie może nosić taki ukryty,
duchowy ciężar?
Słyszymy o ludziach znękanych i porzuconych,
jak owce, które nie mają pasterza.
To by znaczyło,
że Jezus w pierwszej kolejności pochyla się
nad człowiekiem samotnym,
nieprzynależącym do nikogo.
Wykluczonym i niechcianym.
Ból wewnętrzny, który towarzyszy takiemu doświadczeniu,
może ukoić tylko czuła obecność drugiej osoby.
Dlatego Jezus powołuje uczniów:
by byli blisko człowieka potrzebującego.
Do kogo Jezus posyła Ciebie?
Kto potrzebuje Twojej bliskiej czułości ?
Życzliwa, uważna obecność jest
bezcenna i nie domaga się zapłaty.
Jest bezinteresowna i możliwa tylko wtedy,
gdy obdarowujący wcześniej sam się nią napełnił.
Na jakim etapie życia teraz jesteś?
Czy potrzebujesz zaczerpnąć i posilić duszę?
Czy jesteś gotowy dawać i karmić innych?
Jezus chce posłuchać również o twoim trudzie,
chce być przy tobie.
Niech nikt,
kto przychodzi do ciebie nie odchodzi bez poczucia,
że stał się szczęśliwszy,
każdy powinien zobaczyć dobroć w twojej twarzy,
w oczach i w uśmiechu.
Może to dobry moment,
byś opowiedział Mu o swoim
bólu i pozwolił się pocieszyć.
