Spojrzenie

 "Odsuń od siebie troski"

Nie oddawaj się troskom,

nie zagłębiaj się w dociekaniach.

Bo wielka radość serca jest dla człowieka życiem,

a wesołość czyni jego dni długimi.

Odsuń od siebie troski,

użycz sercu spokoju,

złość trzymaj na uwięzi.

Przez troski wielu już poniosło śmierć,

czarnowidztwo jest bez wartości.

Zazdrość i złość skracają życie,

troski przedwcześnie postarzają.

Przemyśl to. 

Zwłaszcza w tych czasach,

gdy wielu martwi się o swoją przyszłość

i przyszłość swoich dzieci. 

Gdy tyle można kupić, a mimo to jest

tak mało radości wśród ludzi.

Pomyśl o tym: jest jeszcze tylu dobrych ludzi,

jeszcze tyle dobrych rzeczy, by się nimi cieszyć.

Nie pogrążaj się w defetyzmie i czarnowidztwie.

Pesymiści już rano widzą zachód słońca.

Toteż nie opłaca się im w ogóle

wstawać i zaczynać dzień.

Droga

"ODNALEŹĆ BOGA "

 Jak się czujesz?

Źle, nie w humorze, bez ochoty do życia?

Jaki wstajesz rano?

Zmęczony, obawiający się nowego dnia?

Są ludzie, którzy zawsze widzą złe rzeczy,

od razy jak tylko otworzą oczy,

którzy każdego ranka wstają z czarnymi myślami.

Gdyby człowiek był maszyną,

w sprzedaży byłby już od dawna drogi aparat

do wlewania ludziom co rano dobrego humoru.

Jak to jest, że niektórzy ludzie,

nawet gdy świeci najpiękniejsze słońce,

robią kwaśną minę,

podczas gdy inni potrafią nucić w deszczu?

Zależy to od tego, jak nastawiono cię w głębi

twojego serca,

w głębi twojej duszy.

Może musisz inaczej pomyśleć o sensie życia.

Może musisz odnaleźć Boga:

nie mglistą bezosobową istotę w oddali,

lecz przyjaciela jak ojciec, całkiem blisko.

Ludzie potrzebują Boga bardziej,

niż im się wydaje.

Ale Boga musisz doznać, doświadczyć.

Nie uda się to z bezdusznych książek.

I musisz zapłacić za to cenę:

wyciszyć się, pomodlić,

przyjść na niedzielną Eucharystię ,

od czasu do czasu przystąpić do spowiedzi św.,

przyjąć Komunię św. , uwolnić ,

przede wszystkim od zarozumialstwa.

Dzięki relacji z Bogiem

zyskasz nowe spojrzenie na rzeczy

i każdego ranka nowe serce.

Świadkowie

 "Świadkowie Ewangelii"

Niedziela 14 VII 2024 r. 

Pan Jezus posyła swoich uczniów, 

aby wzywali do nawrócenia, 

a na drogę wyposaża ich w wyjątkowe dary:

 władzę nad duchami nieczystymi oraz moc uzdrawiania chorych. 

Uzdrowienia ducha i ciała są znakami, 

które potwierdzają moc i wagę słowa, jakie głoszą. 

Uczniowie mają zachować postawę ubóstwa,

 rzeczy materialne nie mogą 

stanowić dla nich balastu i przeszkadzać w swobodnym

 głoszeniu Dobrej Nowiny. 

Ten, kto głosi Ewangelię, musi być wolny wewnętrznie,

 i powinien pozostać wolny zewnętrznie.

W czasie, gdy Jezus chodził po ziemi, 

ważny był także święty pośpiech. 

Czas Jego publicznej działalności był bardzo krótki, 

a do przekazania było bardzo wiele. 

Dlatego uczniowie musieli poświęcić się dziełu

ewangelizacji z tak wielkim zaangażowaniem.

13 Dzień

 "Matko Boża Fatimska, 

Matko Chrystusa i Matko ludzi"

Sobota 13 VII 2024 r. 

Uroczysta Eucharystia o godz. 17 00 

Fatimska Godzina uwielbienia Boga  godz. 19 00 

Matko Boża Fatimska, Matko Chrystusa i Matko ludzi,

 zginamy przed Tobą kolana jak Łucja, Hiacynta i Franciszek.

 Podnosimy swój wzrok w Twoją stronę, 

by dostrzec Twoje dobre oczy, oczy przychylne każdemu, 

oczy pełne miłości i wyrozumienia, 

ale też oczy pełne trwogi i lęku. 

Ty, pełna łaski, zaglądnij do naszych oczu zasmuconych grzechem, 

oczu ziejących nie raz brakiem miłości do drugiego człowieka. 

Tyle razy pomagałaś nam w różnych trudnych 

sytuacjach rodzinnych i osobistych. 

W chwilach wielkich zagrożeń, 

uprosiłaś ratunek dla Kościoła i naszej Ojczyzny. 

Od Ciebie wielokrotnie odchodziliśmy pojednani z Twoim Synem 

a naszym Zbawicielem. 

Dzisiaj znów prosimy Cię o szczególne łaski .

Wierzymy, że nie odejdziemy 

stąd nie zostawszy przez Ciebie wysłuchani. 

Nie odejdziemy bez Twojego ciepłego spojrzenia. 

Poprzez Ciebie prosimy Jezusa, Twojego Syna, 

w swej łaskawości niech nas wysłucha, 

niech uwolni od grzechu, niech przymnoży nam wiary,

 nadziei i miłości. 

Matko Jezusa, Matko z Fatimy, 

Ucieczko grzeszników, Matko pokoju,

 nasza Matko – wstawiaj się za nami. Amen. 

Odpoczynek

URLOP  TO PIĘKNE DNI W SPOKOJU

Gdy wyjeżdżasz na urlop,

rób to ze spokojem.

Dla wielu wakacje są tak samo męczące,

jak przyprawiający o rozstrój nerwowy dzień powszedni,

od którego chcą uciec.

Najpierw gorączkowe poszukiwanie odpowiedniego miejsca.

Tysiące przygotowań,

o niczym nie wolno zapomnieć.

Po drodze godziny w korku na autostradzie.

Potem tłok i hałas na przepełnionych placach kempingowych.

Wytworni siedzą w wykwintnych hotelach przy plażach jak ciołki,

które także w czasie urlopu nie ważą się śmiać.

Ich smutne życie zostało przeniesione zaledwie

o kilka tysięcy kilometrów.

Inni leżeliby najchętniej cały dzień w słońcu.

Nie dla słońca, lecz po to, by się pięknie opalić.

Wracają porządnie opaleni, ale też porządnie znudzeni,

by tak samo niechętnie jak wcześniej znów pójść do pracy.

Gdy wyjeżdżasz na urlop, rób to ze spokojem.

Nie szukaj urlopowego raju zbyt daleko.

Nigdzie nie znajdziesz raju,

jeśli nie nosisz go w sercu.

Wyrzuć za burtę cały balast: troski, kłopoty, złość,

wszelkie spory i narzekania.

Spraw sobie piękne dni!

Możesz się opalać do woli, jeśli brązową skórę

uważasz za lepsze opakowanie.

Ale przede wszystkim ciesz się, dziw się jak dziecko

światłu i słońcu, miłości i życiu.

Urlop to piękne dni w spokoju,

piękne dni dla ciebie i dla ludzi, którzy są z tobą.

Radość

 Zlicz swe radości,

a staniesz się innym człowiekiem!

Czy jesteś dobry dla innych? 

Codziennie miły, serdeczny, uprzejmy

i skory do pomocy dla swego otoczenia,

dla bliskich, przyjaciół, znajomych?

Czy nikt nie cierpi z powodu twojego złego humoru?

Czy nikt nie musi pokornie wiele znosić,

ponieważ jesteś nieopanowany i porywczy

lub obojętny i nieczuły?

Ponieważ zawsze i wszędzie obstajesz przy swoim

i nigdy nie zważasz na innych?

Jest tyle cierpień, które zadajemy sobie sami i sobie nawzajem,

a których moglibyśmy uniknąć

dzięki odrobinie dobrej woli, odrobinie miłości.

Przestań tłumić swe uczucia i bądź dobry dla innych.

 

To niezwykle ważne, abyś był wesoły 

nie tylko w dni świąteczne, 

lecz także podczas najzwyklejszych dni pracy.

Wielu ludzi w dni powszednie

obnosi swoją smutną, ponurą twarz

i zatruwa sobie i innym większość czasu.

Biedni ludzie, którzy nie znajdują w swym życiu nic radosnego,

którzy codziennie liczą swe kłopoty i problemy.

Uwolnij się od takiego sposobu myślenia.

Dlatego radzę ci: każdego dnia licz swoje radości!

Istnieje mnóstwo małych radosnych spraw,

których w ogóle nie dostrzegasz.

Spraw czasem innym nieoczekiwaną jakąś radość.

Śpiewaj lub nuć każdego dnia piękną melodię.

Zlicz swe radości,

a staniesz się innym człowiekiem!