Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!
Niedziela ADORACJI 7 XII 2025 r.
II Niedziela Adwentu
Może kolejny raz z niedowierzaniem obserwujemy, jak szybko minął jeszcze jeden tydzień naszego życia.
Stając dzisiaj przy ołtarzu, przynosząc do świątyni nasze codzienne problemy i przedstawiając je Bogu, prośmy Go, aby troski doczesne nie przeszkadzały nam w dążeniu na spotkanie z Chrystusem.
Człowiek tak naprawdę pragnie wielu rzeczy, których nie potrzebuje, a potrzebuje wielu takich, których wcale nie pragnie.
Niech więc to adwentowe czuwanie pomoże nam mądrze oceniać dobra doczesne i miłować wieczne.
To bardzo trudna, ale jakże potrzebna umiejętność, aby dobrze przeżyć tak szybko upływający czas.
Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie - rozbrzmiewa w Adwencie wezwanie Jana Chrzciciela.
Nawrócenie według Ewangelii to być albo nie być dla człowieka!
Nawrócenie to sposób na życie, to warunek życia.
I to nie jednorazowa przemiana całego mojego myślenia.
To nieustanny, nigdy nie kończący się proces.
Nie mogę sobie pozwolić na zlekceważenie czy odrzucenie wezwania Bożego do nawrócenia, bo zginę, bo siekiera do korzenia mojego życia już przyłożona, grozi mi wycięcie i spalenie.
Nie nawracając się, mogę zasłużyć na miano plemienia żmijowego, sam uważając się za wybrańca losu.
Czy to groźba, straszenie?
Nie! Bóg nikogo nie straszy ani nikomu nie grozi.
Bóg, który jest miłością, ostrzega.
Bo kto kocha, ostrzega osobę kochaną, nieraz także przed nią samą.
Człowiek bowiem może nie dostrzegać zagrożenia, a nawet odrzucać możliwość potępienia wiecznego.
Nawrócenia serca dokonuje w nas sam Bóg przez swojego Ducha Świętego.
Dlatego módlmy się często o łaskę nawrócenia dla siebie i swoich bliskich.
W dzisiejszą niedzielę szczególnie modlimy się w intencji Kościoła na Wschodzie, aby odrodzony po komunistycznym tornado, mógł nam dawać świadectwo zwycięskiej mocy Ewangelii, która wzywa do nawrócenia serca.
