"Idź i Nie Grzesz"
W V Niedzielę Wielkiego Postu w kościołach zasłaniamy krzyże -
to znak, że zbawienie dokonuje się w ukryciu,
by w Wielki Piątek odsłonić jego pełnię.
Zasłona to symbol żalu i pokuty, którym człowiek powinien się poddać,
aby wolno mu było znowu patrzeć na Boski majestat.
który - choć ukryty - przemienia nasze serca.
To nie tylko pobożna praktyka, ale spotkanie serca z sercem -
naszego ludzkiego serca z Boskim Sercem Jezusa,
które zostało w Wielki Piątek przebite za nasze grzechy.
Z niego bierze początek Kościół, czyli my.
Bóg przez proroka Izajasza mówi: Oto ja dokonuję rzeczy nowej.
Wielki Post to czas, gdy Pan chce wyprowadzić nas z niewoli grzechu,
tak jak kiedyś wyprowadził Izraelitów przez morze.
Nie patrzy na nasze przeszłe upadki, ale otwiera nam drogę łaski.
Święty Paweł wyznaje: Wszystko uznaję za stratę dla Chrystusa.
W adoracji odkrywamy tę samą prawdę -
że tylko On jest Skarbem wartym wszelkiego wyrzeczenia.
Jego słowa pędzę ku wyznaczonej mecie pokazują,
że wiara to nie tylko chwilowa fascynacja, ale całożyciowy bieg.
Droga przez krzyż prowadzi do chwały.
Ewangelia ukazuje dramatyczne spotkanie:
kobieta zasłonięta wstydem i Jezus, który odsłania jej godność,
pisząc palcem po ziemi.
To gest pełen znaczenia - Bóg wpisuje nowe prawo miłosierdzia
nie na kamiennych tablicach, ale w sercu każdego z nas.
Panie, który w Ewangelii pochylasz się nad upadłymi,
daj nam łaskę, byśmy - jak ta kobieta -
odważnie stanęli w świetle Twojego miłosierdzia.
Naucz nas być świadkami Twojego przebaczenia
w świecie pełnym kamieni potępienia. AMEN.
