Wspólnota

 "Oby tak cały lud Pana prorokował, 

oby mu dał Pan swego ducha!"

Niedziela 29 IX 2024 r. 

W pierwszym czytaniu z Księgi Liczb 

słyszymy o siedemdziesięciu dwóch starszych,

 którym Bóg posłał ducha. Posłał na siedemdziesięciu,

 którzy przyszli na wezwanie i posłał na dwóch, którzy się spóźnili.

Po co i na co to wszystko było? 

Dlaczego Bóg kazał Mojżeszowi wezwać tych starszych?

Odpowiedź znajdujemy we wcześniejszych wersetach. 

Gdy otworzymy Biblię to zobaczymy coś co można nazwać 

„trudem codzienności”. 

Tu szemrania, tu bunty, tu narzekania, tu utyskiwania. 

Tego nie ma, tego za mało, tego za dużo i już nie smakuje.

W tym trudzie codzienności Mojżesz skarży się Bogu: 

„Rzekł (…) Mojżesz do Pana: 

Czemu tak źle się obchodzisz ze sługą swoim, 

czemu nie darzysz mnie życzliwością i złożyłeś na mnie

 cały ciężar tego ludu?” 

Odpowiedzią Boga było polecenie, 

by owych siedemdziesięciu dwóch starszych stało się pomocą dla Mojżesza. 

Razem mieli dźwigać ciężar i trud drogi przez pustynię.

Ma to pełne odniesienie do jak najbardziej 

współczesnej kwestii prowadzenia rodziny , 

wspólnoty , Parafii czy Kościoła .

Potrzeba wspólnotowej odpowiedzialności za rodzinę , za Kościół ,

wspólnotę , za naszą Rodzinę fatimską czyli Fatimską Parafię .

Westchnieniem Mojżesza są słowa : 

„Oby tak cały lud Pana prorokował, 

oby mu dał Pan swego ducha!”

tak to ważne oby tak cały lud Boży pomagał , 

wszyscy ochrzczeni w imię Trójjedynego Boga .

Nie sposób tu nie nawiązać do proroctwa Joela:

„I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało,

To bardzo celny opis rzeczywistości Kościoła, 

tego czym i jaki winien być Kościół.

ale cały Kościół to wspólnota dzieci Bożych. 

Cały Kościół i poszczególni jego członkowie mają Ducha Świętego.

 Mają Ducha Świętego a wraz z tym Duchem 

swoje zaangażowania i swoje odpowiedzialności.

To jest pewna idea i ideał.

W naszej parafii, Bogu dzięki, coraz więcej jest zrozumienia, 

że parafia to nasze wspólne Dzieło i zadanie . 

 Jest coraz więcej zrozumienia, że to nasza wspólna sprawa,

 nasza odpowiedzialność.

Nasza parafia, nasza fatimska rodzina .

Chcę wam podziękować za to zrozumienie i otwarcie,

 że to wszystko to nasze. 

Naprawdę to wszystko, cała ta parafia jest nasza.

I niech nam Wszystkim Bóg błogosławi .

Miłość

 WIELKA KARTA MIŁOŚCI 

Każdy człowiek stawia sobie pytanie:

Czym jest naprawdę miłość?

Bo szczęście każdego człowieka zależy od miłości,

którą zna, której szuka, 

którą przeżywa i której doświadcza.

Prawdziwa miłość wiąże się z ofiarą i oddaniem.

Czerpie radość z tego, że przekazuje ją się sobie nawzajem,

że ma się dla siebie nawzajem serce. 

Wiąże się z delikatnością,

przyjaźnią i gotowością przebaczenia.

Daleko jej do władzy, przemocy i rzeczy materialnych,

jest nawet w stanie dystansować się do siebie samej.

Dwa tysiące lat temu pewien Paweł,

znany dobrze przede wszystkim wśród chrześcijan,

spisał Wielką Kartę Miłości, 

która także dziś jest aktualna.

Jeśli chciałbyś wiedzieć, ile masz tej miłości,

musisz tylko w miejsce słowa miłość

wstawić własne imię. 

Zabrzmi to wówczas tak:

"Miłość wszędzie szuka dobra. 

Miłość nie jest zazdrosna.

Miłość niczego sobie nie wmawia. 

Miłość nie szuka samej siebie.

Miłość nie pozwala się zatruć i wybacza zło.

Miłość nie cieszy się z błędów innych.

Cieszy się dobrem, które ktoś czyni. 

Zniesie wszystko.

Wierzy we wszystko.

 Ma na wszystko nadzieję.

Wszystko wytrzyma".

Wierz mi, to jedyna miłość, która przetrwa.

Taka miłość nigdy się nie załamie.

Warsztaty

 III WARSZTATY MUZYCZNE  

21 września 2024 r. w parafii Św. Dzieci Fatimskich

Hiacynty i Franciszka w Pajęcznie

odbyły się III Warsztaty Muzyczne schol parafialnych

archidiecezji częstochowskiej .

Przybyło ponad 500 dzieci z 30 scholi oraz nasza fatimska

muzyczna drużyna- schola dziecięca

„Fatimskie Promyki „ z Kłobucka wraz z panią 

katechetką Anną . 

Pokora

" Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, 

Mnie przyjmuje."

Niedziela 22 IX 2024 r.

Gdy uczniowie idą przez Galileę, towarzyszy im niepewność.

 Czują na sobie wzrok innych ludzi. 

Starają się nie zwracać na siebie uwagi, 

przechodzą w ciszy przez kolejne ścieżki, 

słyszą niepokojące słowa od swojego Nauczyciela. 

Jezus wprost mówi im, że zostanie zabity. 

Wejdź na chwilę między apostołów - jakie emocje,

 spojrzenia, gesty widzisz pośród nich? 

Jezus jest blisko swoich uczniów i bacznie ich obserwuje. 

Słucha ich przyciszonych rozmów, 

dostrzega napięte mięśnie, niespokojne ruchy, urwane zdania. 

Zauważa, że boją się zadawać Mu pytania, 

więc to On ich pyta, o czym rozprawiają. 

Zna ich dobrze i wie, że potrzebują,

 żeby ich poprowadził jak lider i jednocześnie jak przyjaciel.

 Przyjrzyj się Jezusowi w tej roli. Jakim jest liderem? 

Jakim jest przyjacielem?

W ludzkim rozumieniu może się wydawać, 

że uczniowie zachowują się egoistycznie. 

Jezus jednak nie ocenia ich, ale szuka sposobu,

 żeby naprawdę zrozumieli Jego przekaz. 

Przytula małe dziecko. 

Pozwala apostołom doświadczyć tego, 

że troszczy się i traktuje poważnie 

najsłabszego członka społeczności. 

Uwielbienie

" FATIMSKA GODZINA  UWIELBIENIA BOGA "

Solidarność serc

" MOJA I TWOJA NADZIEJA 

POZWOLI UCZYNIĆ DZIŚ CUD "

16 IX 2024 r. 

W niedzielę 22 września 2024 r. 

po Mszach św. będziemy zbierać 

dary serca na pomoc dla powodzian . 

Ku Bogu

 

"PATRZEĆ W KIERUNKU BOGA"

Niedziela 15 IX 2024 r. 

Chrystus zapowiada swoją mękę. 

Uczniowie nie rozumieją tego, co ma się wydarzyć.

 Dzieje się tak, bo myślą tylko po ludzku.

 Starajmy się poprzez wiarę zmieniać patrzenie na świat.

Lubimy zapowiedzi. 

Pobudzają one naszą ciekawość. 

Sprawiają również, 

że nasze oczekiwanie staje się jeszcze bardziej intensywne.

Zapowiedzi przeważnie dotyczą rzeczy pozytywnych. 

Dlatego wzbudzają w nas pozytywne emocje. 

Jednak dziś w Ewangelii Chrystus zapowiada swoją mękę.

 Wzbudza tym w uczniach różne emocje. 

Piotr nawet bierze Jezusa na bok i Go upomina. 

Słowa upomnienia z ust Piotra spotykają się z jednoznaczną,

 ostrą reakcją Jezusa. 

Ostrzega go, że myśli wyłącznie po ludzku,

 zamiast przyjąć Boży plan.

Rodzi się pytanie: po czym poznać, 

że człowiek żyje po Bożemu? 

Odpowiedź jest prosta: 

po uczynkach płynących z wiary.

Patrzeć po Bożemu znaczy tyle, 

co trwać przy Bogu bez względu na konsekwencje.

 Nie poddawać się z powodu trudów,

które będą się pojawiać. 

Pan Bóg zapewnia o wsparciu każdego, 

kto będzie potrzebował Jego pomocy.

Nie bójmy się powiedzieć światu prawdy.

Bóg jest Miłością . 

Matka nadziei

 "PANI FATIMSKA 

TYŚ NASZĄ NADZIEJĄ I RATUNKIEM ."

13 IX 2024 r. 

Piątek 13 IX 2024 r. „Dzień Fatimski”

17 00 Msza św. do NMP Fatimskiej

Msza św. wstawiennicza Kacperka Naumienia „Małego Apostoła”

Zapraszamy do wspólnej modlitwy .