UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
15 sierpnia 2025 r.
Przeżywając Uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej, razem z aniołami wielbimy Pana w Jego bezinteresownej miłości i prosimy Go, aby - dzięki wstawiennictwu Maryi - ta miłość rozpaliła nasze serca dążeniem do Niego oraz by On także doprowadził nad do chwały zmartwychwstania.
Bóg odpowiada na nasze grzechy dziełem odkupienia, a wniebowzięciem swej Matki potwierdza, że każdego z nas chce kochać wiecznie.
Chociaż dopiero 75 lat temu Kościół oficjalnie ogłosił, że Maryja została z duszą i ciałem wzięta to nieba, to święto Jej Wniebowzięcia jest jednym z najstarszych w historii liturgii.
Kult Maryi Wniebowziętej sięga początków chrześcijaństwa. Nie zachowały się żadne święte przedmioty, należące do Matki Bożej, ani Jej relikwie. O czci Jej oddawanej dowiadujemy się ze starożytnego i bardzo pewnego podania - słowa te w V wieku napisał biskup Jerozolimy do cesarzowej Konstantynopola w związku z fundacją kościoła ku czci Najświętszej Maryi Panny. To bardzo żywe przekonanie wiernych o wzięciu do nieba z ciałem i duszą Matki Chrystusa potwierdzono dogmatem w 1950 roku.
Dzisiaj została wzięta do nieba Bogurodzica. Ona jako pierwsza osiągnęła zbawienie i stała się wizerunkiem Kościoła w chwale. Można powiedzieć, że dzisiaj Kościół przeżywa uroczystość narodzin Maryi dla nieba. Bóg powołał i wywyższył Maryję przez Jej głęboką pokorę. Dzięki Jej uniżeniu Wszechmocny uczynił Jej wielkie rzeczy - Maryja stała się Bogarodzicą i Matką wszystkich wierzących.
Apokaliptyczny smok, opisany w I czytaniu, walczy z Niewiastą - Maryją i Jej Dzieckiem - Chrystusem. Jej rola jest niezwykle ważna w całej historii zbawienia. Podkreśla to II czytanie, które ukazuje Maryję w centrum modlitwy pierwotnego Kościoła. Ona jest już Królową, stojącą po prawicy Jezusa, i pozostaje Matką Kościoła.
