Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem
Niedziela ADORACJI 7 IX 2025 r.
Jezus nie zabiegał o tłumy.
Gdy wszyscy szli za Nim, On się odwrócił i postawił warunki, które wstrząsają do głębi i nadają życiu właściwy porządek.
Jego słowa są jasne i nie pozostawiają miejsca na półśrodki:
prawdziwe naśladowanie ma swoją cenę. Tą ceną jest całkowite wyrzeczenie się siebie.
Wyrzec się wszystkiego - to nie oznacza fizycznego porzucenia domu i rodziny, ale radykalną zmianę serca.
To wewnętrzne oderwanie, które każe nam spytać:
Czy nasz Stwórca jest na pierwszym miejscu, czy tylko jednym z wielu elementów mojego życia ?
To On ma być celem, a wszystko inne - nawet najcenniejsze dary - drogą do Niego.
Wiara to nie chwilowa fascynacja; to przemyślane TAK wypowiedziane na całe życie, wraz ze świadomością, że pójście za Chrystusem oznacza także przyjęcie krzyża, czyli codziennych trudów, ofiar i pokus.
W tę Niedzielę Adoracji klękamy przed Najświętszym Sakramentem, który jest najdoskonalszym przykładem wyrzeczenia.
Bóg ukryty pod postacią chleba pokazuje, że prawdziwa wielkość objawia się w pokorze i darze z siebie.
W Jego milczącej Obecności nabieramy siły do kroczenia drogami codzienności.
W zamian za nasze wszystko ofiarowuje nam Siebie - najcenniejszy Skarb, który daje życie wieczne.
Pragniemy dzisiaj podziękować za wakacyjny czas urlopów i wypoczynku, i zawierzyć rozpoczynający się nowy rok szkolny oraz pracę wszystkich ludzi.
Niech Ten, który jest Miłością, przenika nasze relacje w szkołach, na uczelniach i w miejscach pracy.
Nie lękajmy się więc wezwania Chrystusa.
Prośmy dziś o odwagę, byśmy wszystko, co mamy, oddali Bogu - nie po to, by stać się uboższymi, ale by zyskać to, co naprawdę nie ma ceny.
