19 00 WIGILIA PASCHALNA I REZUREKCJA
Grób, w którym spoczywa Ciało Chrystusa,
wydaje się miejscem milczącej klęski.
Świat wstrzymuje oddech -
jakby całe stworzenie czekało w napięciu.
Ale ta cisza nie jest pustką.
To cisza pełna obecności,
jak ziarno ukryte w ziemi przed przebudzeniem do życia.
Kościół nie sprawuje dziś Eucharystii,
jakby na znak solidarności z tym,
który zstąpił do otchłani.
Lecz nawet w grobie Chrystus działa -
wyrywa z niewoli dusze sprawiedliwych,
otwierając bramy nieba.
To dzień, gdy śmierć zostaje oszukana:
Bóg umiera, by śmierć pokonać.
Nasze życie ma też swoje Wielkie Soboty -
chwile, gdy Bóg wydaje się nieobecny,
gdy modlitwa brzmi jak wołanie w próżnię.
Ale właśnie w takich momentach rodzi się najgłębsza wiara.
Jak ziarno pszenicy, które musi obumrzeć,
tak i my w ciemnościach uczymy się ufać,
że za horyzontem śmierci czeka zmartwychwstanie.
Dziś adorujemy Grób Pański nie z rozpaczą,
ale z nadzieją.
Czekamy.
Bo ta cisza to tylko przerwa między Dokonało się a Alleluja.
Jutro zabłyśnie światło - ale już dziś wiemy:
grób jest pusty, a śmierć przegrała.
W milczeniu serca Bóg przygotuje nowe życie. (św. Jan od Krzyża)